Żywy Różaniec

Kontakt: Elżbieta Czyżowicz, 819 777 2278

Grupa modlitewno-formacyjna Żywy Różaniec, to przede wszystkim duchowa jedność osób żyjących dla Boga i rozważających w swoich sercach, życie Pana Jezusa i Jego Matki, poprzez sumienne odmówienie codziennie jednej tajemnicy różańcowej. (1 Ojcze nasz,10 Zdrowaś Maryjo,1 Chwała Ojcu, Modlitwa Fatimska).
Ogólnie w swoim działaniu, grupa kieruje się postanowieniami Kodeksu Prawa Kanonicznego, (kan.321-326), oraz Statutem Żywego Różańca (Konfer. Episk. Polski, czerwiec 2013).
Duchowa jedność oraz wspólna intencja grupy, umacnia każdą poszczególną dziesiątkę, odmówioną poza taką jednością.

W modlitwach prosimy o potrzebne łaski dla Ojca Świętego, dla Kościoła Świętego oraz we wszystkich intencjach osobistych, odpowiadając tym samym na zaproszenie Matki Przenajświętszej, do tej właśnie modlitwy, w znanych orędziach w Lourdes (1858), w Gietrzwałdzie (1877) i w Fatimie (1917), oraz na zalecenia założycielki Żywego Różańca, Sł.Bożej Pauliny Jaricot (1799-1862). Ponieważ w całym Różańcu jest  dwadzieścia tajemnic, łączymy się więc w grupy po 20 osób – Róże. Jak już wyżej wspomniano, każdej osobie powierza się do odmawiania, tylko jedną, dla każdego odmienną tajemnicę, którą zmieniamy systematycznie, co miesiąc. Modlimy się indywidualnie, w dowolnym miejscu i czasie, tworząc duchową jedność dwudziestu serc, cały Różaniec – codziennie świeży, piękny wieniec różańcowy, dla naszej Pani i Matki, Maryi.

Członkowie Żywego Różańca mogą również uczestniczyć w zebraniach Formacji Duchowej, głoszonej przez Kapłana opiekuna grupy, we wspólnych modlitwach w kościele, w działaniach apostolskich na rzecz parafii, oraz w wyjazdach pielgrzymkowych do Sanktuariów Maryjnych, jak również korzystać z biblioteki różańcowej lub odwiedzać chorych. Wszyscy członkowie, są otoczeni modlitwą pozostałych członków tak za życia jak i po śmierci. Ponadto otrzymują specjalne odpusty, tylko im przypisane, siedem razy w roku oraz w dniu przystąpienia do grupy. (Dekret Penitencjarii  Apostolskiej 25 X 1967).

Papież, św. Jan Paweł II, zapraszał słowami:
„Pragnę zachęcić Was, abyście odkryli na nowo i bardziej jeszcze docenili Różaniec jako modlitwę osobistą i rodzinną, skierowaną ku Tej, która jest Matką wszystkich wiernych i całego Kościoła”.
„Różaniec to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna w swej prostocie i głębi zarazem”.